Kayıt dışı bir inşaat işçisi olan Ezra Ngala, Kenya’nın başkenti Nairobi’deki bir gecekondu mahallesinde geçimini sağlamak için mücadele ediyor. Karısını ve dört yaşındaki oğlunu besleyemediğini anlatırken, “Hayatta kalmaya çalışıyorum” diyor.
“Son birkaç aydır benim gibi aç olan bir insan dalgası var. Hükümet tüm bunların sebebinin Ukrayna’daki savaş olduğunu söylüyor.”
BM, yerel politikacılar ve hayır kurumları, Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden bu yana uluslararası gıda ve akaryakıt fiyatlarındaki keskin artışların bu yıl milyonlarca Afrikalıyı açlık ve gıda güvensizliği ile karşı karşıya bıraktığı konusunda uyardı. Fiyat artışları, koronavirüs pandemisinin neden olduğu ekonomik sorunları artırarak, en çok etkilenen ülkelerde huzursuzluk endişelerine yol açtı. Dünya Gıda Programı, kısmen Ukrayna’daki savaş nedeniyle Afrika’nın geniş kesimlerinin bu yıl “benzeri görülmemiş bir gıda acil durumu” ile karşı karşıya olduğunu söyledi.
“Ukrayna’daki çatışma [sparked a] akaryakıt, gübre ve ayrıca yemeklik yağ, şeker ve buğday başta olmak üzere küresel fiyat artışı. Etiyopya Maliye Bakanı Ahmed Shide Financial Times’a verdiği demeçte, bu sisteme önemli şoklar getiriyor.
BM Gıda ve Tarım Örgütü, Kuzey Kenya’dan Somali’ye ve Etiyopya’nın büyük bölümlerine kadar uzanan bir bölgede, 2022’de 20 milyona kadar insanın aç kalabileceğini söyledi. Ukrayna’da. FAO’ya göre, üç yıl önce 10,8 milyon kişi olan Sahel ve Batı Afrika’da bu yıl 40 milyondan fazla insan akut gıda güvensizliği ile karşı karşıya.
FAO’ya göre, savaştan önce Rusya ve Ukrayna, Madagaskar, Kamerun, Uganda ve Nijerya da dahil olmak üzere 20’den fazla Sahra altı Afrika ülkesinde buğday ithalatında çift haneli bir paya sahipti. Eritre, tüm buğday ithalatı için bu iki ülkeye güveniyor.
Rusya ve Ukrayna’dan ithalata bağımlı olmayan bu ülkeler bile yükselen fiyatlardan etkilendi.
Bu eğilime yanıt veren Dünya Bankası Çarşamba günü, doğu ve güney Afrika’daki ülkelerin gıda güvensizliğiyle mücadele etmesine yardımcı olmak için 2,3 milyar dolarlık bir programı onayladığını söyledi.
IMF, Sahra altı Afrika’daki tüketici fiyatlarının bu yıl yüzde 12,2’nin üzerine çıkacağını tahmin ediyor – bu neredeyse yirmi yılın en yüksek seviyesi. Etiyopya’da gıda fiyatları bir önceki yılın aynı ayına göre Nisan ayında yüzde 42,9 arttı.
Gıda fiyatlarının gelişmiş ülkelere göre günlük harcamaların daha büyük bir bölümünü oluşturduğu daha yoksul ülkelerde huzursuzluğu körükleyebileceğine dair endişeler var.
Enerji fiyatlarındaki ani artış ve mahsul üreten bölgelerdeki kuraklıkların neden olduğu 2007-08 gıda krizi sırasında, yaklaşık 40 ülke toplumsal huzursuzlukla karşı karşıya kaldı. Bu ülkelerin üçte birinden fazlası Afrika kıtasındaydı.
Şubat sonundaki Rus işgalinden önce bile, pandemi kıtadaki ekonomik büyümeyi vurmuştu. Güney Afrika Tarım Ticaret Odası baş ekonomisti Wandile Sihlobo, “Afrika zaten gıda güvensizliği ile mücadele ediyordu” dedi. “Bu Afrika ülkeleri, nüfuslarını gıda fiyatlarındaki dalgalanmalardan koruma yeteneklerini azalttı.”
Halihazırda bazı huzursuzluk işaretleri var. Karayla çevrili Çad, bu ayın başlarında bir gıda “acil durumu” ilan etti. Uluslararası Af Örgütü’ne göre, Uganda’da Mayıs ayı sonunda gıda fiyatlarındaki artışı protesto ettikleri için altı aktivist tutuklandı. Mayıs ayından bu yana artan gıda fiyatları, Nairobi’de #LowerFoodPrices ve Swahili’de “açlık” devrimi anlamına gelen #Njaa-Devrimi hashtagleri altında sokak protestolarını teşvik etti.
“İnsanlar aç, gerçek şu ki insanlar bu yükselen fiyatlara ayak uyduramıyor. Yaşam maliyeti konusunda yerel bir kampanya yürüten Lewis Maghanga, her gün uyanıyorsunuz ve fiyatlar yükseliyor” dedi.
Nairobi’de düğünler ve doğum günleri için pasta yapan Jackline Mueni, sıkıntıyı hissediyor. “İşler kötüye gidiyor,” dedi ve iş yaptığı üç yıl içinde bunun açık ara en kötü zaman olduğunu da sözlerine ekledi. “Son üç ayda gıda fiyatları gerçekten fırladı.”
Mayıs ayında, Kenya’da yemeklik yağların fiyatı bir yıl öncesine göre yüzde 45’ten fazla artarken, Dünya Bankası’na göre un yüzde 28 arttı. “Bu şimdiye kadarki en kötü zaman. Çok rahat para kazanıyor, giderleri karşılıyor ve kar elde ediyordum. Günde ortalama beş kek satıyordum. Şimdi, bir ya da iki, eğer şanslıysam,” dedi Mueni.
Petrol üreticisi ve OPEC üyesi Nijerya bile uluslararası gıda ve yakıt fiyatlarından etkilendi. Afrika’nın en kalabalık ülkesi ham petrol ihraç ediyor, ancak yakıt ithalatına güveniyor. Aynı zamanda, özellikle tahıllarda büyük bir gıda ithalatçısıdır. Gelişmekte olan piyasalar bankası Renaissance Capital analisti Chibundu Emeka Onyenacho’ya göre, Lagos’ta ekmek fiyatı pandemi öncesi 300 naira’dan (0,72 $) bu yıl 700 naira’ya yükseldi.
“Birdenbire 700’e taşındıysanız [naira for a loaf of sliced bread]bu ödeme alan herkes üzerinde baskı oluşturuyor [monthly] Asgari ücret 30.000 naira,” dedi Onyenacho.
Buğday ununun fiyatının, kırsal alanlarda insanların ucuz bir kök sebze olan manyoktan yapılan unla harmanladığı anlamına geldiğini, çünkü ekmek gibi günlük yenen ürünlerin maliyetini düşürmek için kaliteden “ödün vermeye istekli” olduklarını da sözlerine ekledi. .
Kenya’da artan yakıt fiyatları, inşaat işçisi Ngala’nın maaşının kabaca yarısını yakıt fiyatlarına harcadığı anlamına geliyor. Sonuç olarak, bazı yemekler karşılanamaz hale geldi.
“Yemeklik yağ ve mısır unu gibi temel şeyleri karşılayamıyoruz” dedi. ugali, pişmiş mısır unu hamuru. “Günde bir öğün bile karşılayamayan insanlar var.”
Kaynak : https://www.ft.com/content/c3336e46-b852-4f10-9716-e0f9645767c4